- көңіл қалдыратын
- disappointing
Қазақша-ағылшынша сөздік. 2010.
көңіл қалдыратын
Look at other dictionaries:
білте — ир. зат. Шамның жанатын жерін майға қосып тұру үшін мақта, матадан істелетін тілше. ир. зат. көне Ертерек кезде мылтықты, зеңбіректі от алдыратын тұтандырғыш зат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шапқы — зат. Қатты затты (темір, тас т.б.) кесу үшін асыл темірден жасалған кескіш. зат. Мылтық патронының пистонын ұрып, дәріге от алдыратын шаппа … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шаппа — зат. диал. Есікті жабатын металл тілшік; ілгек. зат. диал. Қалтаға салып жүруге ыңғайлы бүктеме пышақ, бәкі. зат. Мылтықтың от алдыратын қайырмасы, тетік, шапқы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
келепан — (Гур., Маңғ.) қозыны айыра білу үшін арқасында қырықпай қалдыратын шоқ жүн. Қозыны қырыққанда құйрығының үстіне к е л е п а н қоюды ұмытып кетпе (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шарайын — Қ орда., Арал) ұятқа қалдыратын, ұят бастыратын мінез. Осы жазда ат алып мінудің өзі ш а р а й ы н емес пе Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауылгершілік — зат. Ауылдың салты, дәстүрі; ауыл адамдарының ұстанымы. Қит етсе, күнара біреуді қақсатады да кетеді. Қойшы қойшымен а у ы л г е р ш і л і к жасай берсең, дымыңды қалдыратын емес (К. Ахметбеков, Қасірет, 1, 184) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ашутас — зат. Дәрілікке пайдаланылатын минералды зат. Ең қарапайымы тотияйын, а ш у т а с т а н тартып, мүсәтір, кепіреш, алмас дейсіз бе бәрін сонау Хиуа, Бұхара, Самарқан, Ташкенттен мал айдатып, бағасына қарамай алдыратын (Ж.Ахмади, Айтұмар, 202) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
газик — … Аккумуляторының қуатын азайтып алды ма, әлде басқа кінараты шықты ма, ол «г а з и г і н» итеріп от алдыратынға жеткен (К. Ахметбеков, Егіз қала, 396) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құнан — күзеу. Кекілін шырпып, жалын сыпыра күзеп, ал құйрығын сол бойда қалдыратын күзеу (Шаңырақ, 523). Құнан саба. Құнанның терісінен жасалған үлкенірек саба. Келесісі – торсық, сосынғы – тай саба, қ ұ н а н с а б а (Жалын, 1973, №3, 87) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шүйле — ет. Баптау, әспеттеу; шүйілдіру. Суға салып ақ жем ғып берген етке тойғызып алған жапалағын Дүрдана түлкі алдыратын бүркіттей ш ү й л е п қолына қондырып алып, үй үйдің арасын тоздырады (Ж.Ахмади, Айтұмар, 110) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
